Mitochondria są to organelle, których funkcja jest ściśle związana z procesami oddychania komórkowego. Organelle to każda struktura znajdująca się wewnątrz komórki (w cytoplazmie), oddzielona od niej błoną komórkową. Organelle są wyspecjalizowane do konkretnych zadań. Bardzo ważną rolę pełnią jedne z nich tzn. mitochondria, które są miejscem generowania energii dla komórki. Tworzą także pewnego rodzaju warunki do przemian oddechowych z udziałem tlenu. Energia wytwarzana w mitochondriach jest magazynowana w postaci wysokoenergetycznych wiązań, które budują ATP. ATP, czyli Adenozyno-5′-trifosforan, stanowi nośnik energii chemicznej, używanej w metabolizmie komórki. Najogólniej mitochondria są centrami energetycznymi komórek.
Spis treści
Mitochondria
Mitochondria z racji swoich funkcji nazywane są często: ,,elektrowniami” naszych komórek. Są organellami niezbędnymi w metabolizmie komórek. Generują około 95% energii komórkowej. Od nich w dużej mierze zależy kondycja całego organizmu. Mitochondrium posiada własny materiał genetyczny – DNA. Jest to naga, (co oznacza niepołączona z białkami histonowymi) koliście zamknięta cząsteczka kwasu dezoksyrybonukleinowego. W niej zapisana jest informacja genetyczna o białkach mitochondrialnych, a przede wszystkim o enzymach, które katalizują reakcje oddychania komórkowego. Jest tam również zakodowana informacja na temat enzymów regulujących proces replikacji DNA i syntezy białek. Dzięki tym wszystkich cechom, a więc posiadaniu własnego DNA i rybosomów, mitochondria nazywane są organellami półautonomicznymi. Są one w dużym stopniu uniezależnione od informacji genetycznej zawartej w jądrze komórkowym.
Medycyna Mitochondrialna
Medycyna mitochondrialna daje szerokie możliwości zarówno profilaktyczne, jak i terapeutyczne. Zważywszy na to, że większość schorzeń ma podłoże zapalne, a proces zapalny rozpoczyna się w mitochondrium, stosowanie substancji mitochondrialnych ma olbrzymie znaczenie dla prawidłowego przebiegu wszystkich procesów życiowych organizmu.
Za początek medycyny mitochondrialnej uznaje się rok 1850, w którym to po raz pierwszy opisano mitochondria oraz ich rolę w procesach produkcji energii wewnątrz komórkowej. W 1962 roku prof. Rolf Luft, uważany za ojca medycyny mitochondrialnej udowodnił, że zaburzenia funkcji mitochondriów mogą zostać nabyte na skutek wielu negatywnych czynników, takich jak: stres, uboczne działanie leków, substancje chemiczne, zanieczyszczenie środowiska, złe nawyki żywieniowe itd.
Od tej pory wiadomo, że liczne, trudne do zdiagnozowania dolegliwości, procesy starcze, przewlekłe choroby degeneracyjne, zespoły chronicznego zmęczenia i inne negatywne procesy mają swój początek w mitochondriach.
Najistotniejszym zadaniem mitochondriów jest zaopatrywanie całego naszego organizmu w niezbędną do życia energię. Największym ,,wrogiem” mitochondriów są wolne rodniki. Powstają one w każdej żywej komórce, w procesie wytwarzania energii i odgrywają bardzo ważną rolę w procesach biologicznych zachodzących w organizmie ludzkim.
Z jednej strony są potrzebne do prawidłowego funkcjonowania komórek, z drugiej mogą być bardzo szkodliwe. Powodują bowiem uszkodzenia makrocząsteczek biologicznych w wyniku nieprawidłowego przebiegu procesów utleniania (peroksydacji), np. lipidów, czy białek. Krótkotrwałe ich oddziaływanie nie musi mieć negatywnych skutków dla organizmu, jednak dłuższa ekspozycja, szczególnie u ludzi z osłabionymi mechanizmami obronnymi, może powodować powstanie stresu oksydacyjnego. O stresie oksydacyjnym mówimy wtedy, gdy równowaga między powstawaniem, a usuwaniem wolnych rodników tlenowych w organizmie zostaje zaburzona.
Prowadzi to do powstania nieodwracalnego deficytu bioenergetycznego będącego podłożem rozwoju wielu poważnych schorzeń. Deficyt bioenergetyczny (stres oksydacyjny) w największym stopniu wpływa negatywnie na te narządy, które mają największe zapotrzebowanie na energię: serce, wątrobę, trzustkę, układ nerwowy i mięśniowy.
W celu ochrony mitochondriów, a w ramach medycyny mitochondrialnej stosuje się substancje mitochondrialne, tj. niezbędne do życia substancje, które natura sama wykształciła w toku ewolucji. Są one niezbędne we wszystkich procesach wytwarzania energii w organizmie, w celu utrzymania płynności błon komórkowych, aktywności enzymów i obrony przed szkodliwymi wolnymi rodnikami. Substancje te przy wysokim stopniu czystości są bardzo dobrze przyswajalne i bezpieczne.
Do substancji mitochondrialnych należą:
- koenzym Q10
- witaminy bioenergetyczne (witaminy: B2, B3, B12, D3 i C)
- enzymy obronne: SOD (dysmutaza nadtlenowa), GPX (peroksydaza glutationowa) i KAT (katalaza)
- kwasy tłuszczowe Omega-3
- magnez
- pierwiastki śladowe (selen, cynk, chrom, mangan)
Wskaźnikami utraty sprawnych mitochondriów są osłabienie pamięci, zmniejszona wydolność, koncentracja, zmniejszona zdolność widzenia, osłabienie zmysłu powonienia i słuchu oraz zmniejszona elastyczność kości i skóry.
Wykorzystanie technologii mitochondrialnej w suplementach diety
Prawdziwym naukowym przełomem było stworzenie i opatentowanie przez dr Enzmanna, pierwszej na świecie, płynnej formy koenzymu Q10 – pod nazwą Sanomit. Odkrycie to zwiększyło diametralnie przyswajalność tej substancji, a co za tym idzie i bardzo wysoką skuteczność preparatu. Podstawowym warunkiem skuteczności preparatu jest bowiem jego biodostępność (przyswajalność). Jest to najważniejszy parametr charakteryzujący jakość preparatu. Określa on jaka część substancji dostanie się do krwioobiegu i zostanie wykorzystana przez organizm.
Aby polepszyć poziom przyswajania koenzymu Q10, dr Enzmann stworzył preparat, w którym mikroskopijne małe cząsteczki płynnego koenzymu Q10 są natychmiast wchłaniane przez śluzówkę jamy ustnej i po chwili namierzalne we krwi. Potwierdza to fakt bardzo wysokiej biodostępności i skuteczności preparatu.
Badania pokazały, że kropla nanocząsteczkowego koenzymu Q10 (2,5 mg Q10) zastępuje skutecznie 8-10 mg standardowego preparatu w postaci kapsułek lub proszku, działając przy tym znacznie szybciej i skuteczniej, co potwierdzają przeprowadzone badania G. Shults’a z roku 2002 z zastosowaniem Sanomitu.
Podobnie sprawa się ma z innymi substancjami mitochondrialnymi. Są one zdecydowanie lepiej przyswajalne niż te same substancje w innych formach, a dzięki temu dużo bardziej skuteczne w działaniu.
