Zadbane ciało, szczupła sylwetka to charakterystyczne pragnienia wielu ludzi. Jedni chcą tego z uwagi na dotychczasową, męczącą nadwagę inni z przekonania, że takie ciało zapewni im zdrowie, sukces, powodzenie. Niezależnie od motywacji o prawidłową wagę warto zadbać, dostosowując ją nie do tego, o czym donoszą gazety, czy reklama lecz co mówi BMI.
Spis treści
Zdrowa waga
W telewizji, prasie czy internecie lansowany jest zazwyczaj przesadnie chudy kobiecy wygląd, co wiele pań, zwłaszcza bardzo młodych może wpędzać w kompleksy. Obecnie pojawia się tendencja odchodzenia od przesadnej, chorobliwej szczupłości modelek. Niemniej często pokazywane jest wychudzone ciało, podczas gdy nadmiar kilogramów u modelek, aktorek, piosenkarek bywa piętnowany jako efekt zaniedbania. Rzutuje to na codzienne życie zwykłych osób.
Należy pamiętać, że zarówno nadmierna chudość, jak i otyłość mogą być wynikiem choroby, dlatego należy podchodzić do nich z rozwagą. Jednocześnie musimy pamiętać, że jedno i drugie jest niekorzystne dla ciała, co przekłada się na kręgosłup oraz organy wewnętrzne. Zachowanie zdrowia jest łatwiejsze, gdy waga jest dostosowana do ogólnych warunków fizycznych.
Czym jest BMI?
BMI (Body Mass Index) to nic innego jak wskaźnik masy ciała. Definicja pojawiła się już w XIX wieku, a jej autorem był matematyk i socjolog Lambert Queteleta. Obecnie z jego odkrycia korzystamy znacznie szerzej, niż dawniej, kiedy index powstał. Przede wszystkim jako pomoc w analizie masy ciała konkretnej osoby, określając czy mieści się ona w normie. Należy jednak od razu nadmienić, że każdy człowiek ma indywidualny wskaźnik masy ciała, nie jest on jednorodny dla każdego i nie można wszystkich „upchnąć” do jednego worka. Indywidualność wynika przede wszystkim z faktu, że każdy ma inny wzrost i aktualną wagę, a to one są podstawą do obliczenia prawidłowego BMI.
Z uwagi na łatwość jego obliczania można szybko poznać własne BMI i stwierdzić czy waga plasuje się w normie korzystnej dla zdrowia, czy nie. Lekarze i dietetycy podkreślają jednak, że BMI nie jest idealnym, dokładnym wskaźnikiem. Podaje ogólną masę, bez rozbijania jej na ilość tkanki tłuszczowej i mięśniowej, która u każdego jest indywidualna. Jeśli jednak BMI wyjdzie za wysokie, wówczas staje się wskazówką do wykonania dokładniejszych badań i opracowania planu zrzucenia zbędnych kilogramów.
Jak obliczyć prawidłowe BMI?
Obliczanie BMI nie jest skomplikowane i opiera się na podzieleniu masy ciała (kg) przez wzrost (metry), według następującego wzoru:
BMI = kg/m
Większość kalkulatorów BMI dostępnych w Internecie udostępnia dodatkowo tabelę, na której można sprawdzić czy otrzymany wynik jest zgodny z normą czy też ją przewyższa, a jeśli tak, to o ile. Za prawidłową masę uznaje się wynik od 18,5 do 25 kg/m, przekroczenie dolnej granicy jest według tabeli niedowagą, a im niżej spada wskaźnik tym mniejsza jest masa ciała i większe zagrożenie dla życia. Z kolei przekraczanie normy w górę zwiastuje początki nadwagi albo otyłości.
Istnieją dwie klasyfikacje BMI ( podstawowa i rozszerzona).
BMI podstawowe wygląda następująco:
- do 18,5 – niedowaga,
- 18,5-24,99 – waga prawidłowa,
- 25-29,9 – nadwaga,
- 30-34,9 – otyłość pierwszego stopnia,
- 35-39,9 – otyłość drugiego stopnia,
- powyżej 40 – otyłość trzeciego stopnia.
Uzyskany wynik jest jednak jedynie sugestią i bez konsultacji z lekarzem, w przypadku dużej nadwagi lub niedowagi, nie zaleca się radykalnych samodzielnych działań. BMI ma także swoich krytyków, ponieważ nie uwzględnia obwodu talii ani wieku. Często wytyczne BMI mogą być zbyt restrykcyjne dla osób w wieku powyżej 60 lat.
Pamiętaj !
BMI nie ma zastosowania dla wszystkich osób, a szczególnie poniżej 18 roku życia, kobiet w ciąży, osób z wyższym niż normalny poziomem beztłuszczowej tkanki ciała.